Waarom deze test?

Om te testen of iemand een nierziekte heeft.

Welk materiaal?

Urine

Wat wordt er getest?

Deze test meet de hoeveelheid albumine in de urine. Albumine in urine wijst op nierschade waardoor kleine hoeveelheden albumine (daarom heet deze test microalbumine) in de urine terecht komen.

Albumine is een eiwit dat gemaakt wordt door de lever. Het komt in grote hoeveelheden voor in het bloed. Als de nieren goed werken, lekt er bijna geen albumine in de urine. Als de nieren beschadigd zijn dan kunnen ze minder goed de eiwitten uit de urine filteren en komt er wel albumine in de urine terecht. Hoe meer albumine in de urine, hoe slechter de nieren.

Hoe wordt het materiaal verkregen?

Urine: Een beetje plas wordt opgevangen in een schoon potje. Dat kan het beste meteen na het opstaan. De urine is dan het meest geconcentreerd en afwijkingen worden daarin sneller opgespoord. Wel eerst wassen, zodat er geen bacteriën of huidcellen in terecht komen. Het beste monster wordt verkregen door eerst een beetje uit te plassen in de wc en dan wat op te vangen in het potje. De rest kan gewoon weer in de wc. Binnen twee uur moet het potje naar het laboratorium worden gebracht. Anders in de koelkast bewaren.

24-uurs urine: Na het opstaan moet de blaas eerst helemaal leeg worden geplast. Vanaf dat moment wordt alle urine 24 uur lang verzameld in een speciale fles, ook die van de nacht. Na 24 uur moet ook de laatste urine worden opgevangen. Begin- en eindtijd moeten worden genoteerd. Daarna wordt de fles zo snel mogelijk afgeleverd bij het laboratorium. De fles moet steeds in de koelkast worden bewaard. Alle informatie staat in een folder die wordt meegegeven.

Wanneer wordt deze test gedaan?

De dokter vraagt de microalbuminetest vaak aan voor mensen die een grote kans op nierschade lopen, zoals patiënten met diabetes (type I en II) of patiënten met een hoge bloeddruk (hypertensie).

De test toont kleine hoeveelheden albumine aan in urine en is daarmee zeer geschikt om nierafwijkingen in een vroeg stadium (als er nog geen klachten zijn) op te sporen. Als nierafwijkingen tijdig worden ontdekt, is de ziekte beter te behandelen.

Vooral mensen met diabetes of hoge bloeddruk lopen gemakkelijk nierschade op. Daarom wordt de test regelmatig (ongeveer jaarlijks) gedaan bij mensen met diabetes of een hoge bloeddruk. Bij een goede behandeling van diabetes of hoge bloeddruk kunnen de nieren ook langer gezond gehouden worden.

Wat betekent de uitslag?

De referentiewaarde (normaalwaarde) voor microalbumine (in 24-uurs urine) is

Ook wordt vaak de microalbumine berekend als albumine-kreatinine ratio (de hoeveelheid albumine gedeeld door de hoeveelheid kreatinine in urine)

De referentiewaarden zijn dan:Mannen < 2,0 g/molVrouwen < 2,5 g/mol

Normaal, < 20 mg/L: Een normale microalbuminewaarde is een aanwijzing dat de nieren normaal werken.

Licht verhoogd, 20-200 mg/L: Een licht verhoogde microalbuminewaarde betekent dat iemand een net beginnende nierziekte heeft.

Sterk verhoogd, > 200 mg/L:Een sterk verhoogde microalbuminewaarde betekent dat iemand een ernstiger vorm van nierziekte heeft.

Echter, de microalbumine-concentratie in urine is niet constant en hangt onder andere af van bloeddruk, inspanning, koorts en aanwezigheid van een urineweginfectie.

Nog vragen?

De informatie over deze test komt van deskundigen uit het ziekenhuislaboratorium. Daar worden dagelijks vele honderden testen uitgevoerd. Laboratoriumspecialisten zorgen er voor dat dit op een veilige en juiste manier gebeurt. Zij adviseren de dokter bij afwijkende uitslagen en ingewikkelde problemen.