Waarom deze test?

Om na te gaan of er sprake is van een bijnierschorsontsteking als gevolg van een autoimmuunreactie tegen de bijnierschors (autoimmuun adrenalitis).

Welk materiaal?

Bloed

Wat wordt er getest?

De test bepaalt of en in welke mate antistoffen tegen bijnierschorsweefsel in het bloed aanwezig zijn. Antistoffen tegen bijnierschorsweefsel kunnen gericht zijn tegen een of meer lagen van de bijnierschors. Gewoonlijk maakt het afweersysteem antistoffen aan om ongewenste ziekteverwekkers onschadelijk te maken. Soms gaat er iets mis waardoor antistoffen worden gemaakt tegen gezonde, lichaamseigen cellen, weefsels of organen. Deze auto-antistoffen geven aanleiding tot zogeheten auto-immuunziekten en leiden tot beschadigingen en ontstekingen van lichaamsweefsels en organen.

Autoantistoffen tegen het bijnierschorsweefsel veroorzaken ontstekingen in de bijnierschors (autoimmuun adrenalitis) waardoor functieverlies optreedt en er onvoldoende corticosteroïden worden geproduceerd. Dit leidt tot de ziekte van Addison. Antistoffen tegen de bijnierschors zijn niet alleen kenmerkend voor de ziekte van Addison, maar komen ook voor bij andere autoimmuunaandoeningen.

Hoe wordt het materiaal verkregen?

Een buisje bloed wordt afgenomen uit een ader aan de binnenkant van de arm, meestal in de plooi van de elleboog. Om deze ader goed te kunnen zien en voelen wordt een stuwbandje strak om de bovenarm getrokken. In de ader wordt geprikt met een holle naald waardoor het bloed in het buisje wordt gezogen. De naald wordt maar één keer gebruikt en daarna vernietigd.

Wanneer wordt deze test gedaan?

De dokter vraagt deze test aan om de oorzaak van onvoldoende werking van de bijnierschors op te sporen. Een zogeheten bijnierschorsinsufficiëntie kan verschillende oorzaken hebben en het is voor de behandeling belangrijk om te weten wat de precieze oorzaak is. Indien er antistoffen tegen bijnierschorsweefsel aanwezig zijn, is een bijnierschorsontsteking (autoimmuun adrenalitis) de meest voor de hand liggende oorzaak.

De test is niet specifiek voor autoimmuun adrenalitis. Dat betekent dat de autoantistoffen tegen bijnierschors ook bij andere autoimmuunziekten worden gevonden. Bij 25-90% van de patiënten met autoimmuun adrenalitis worden autoantistoffen tegen bijnierschorsweefsel gevonden. De kans op de aanwezigheid van autoantistoffen tegen bijnierschors is groter bij patiënten die lijden aan meerdere endocriene autoimmuunziekten.

Wat betekent de uitslag?

NormaalBij gezonde mensen is de testuitslag vrijwel altijd negatief, want bij minder dan 1% van de gezonde mensen worden autoantistoffen tegen bijnierschors gevonden.

VerhoogdDe test is positief als de antistoffen tegen bijnierschors worden aangetoond. Een positieve testuitslag is echter nog geen bewijs voor het bestaan van een autoimmuun adrenalitis. Maar een positieve testuitslag is wél een sterke aanwijzing voor deze aandoening als op grond van ander (laboratorium)onderzoek ook een bijnierschorsinsufficiëntie is vastgesteld.

Nog vragen?

De informatie over deze test komt van deskundigen uit het ziekenhuislaboratorium. Daar worden dagelijks vele honderden testen uitgevoerd. Laboratoriumspecialisten zorgen er voor dat dit op een veilige en juiste manier gebeurt. Zij adviseren de dokter bij afwijkende uitslagen en ingewikkelde problemen.