Waarom deze test?

Om het functioneren van de nieren te onderzoeken en om het effect van behandeling van een nierziekte te controleren.

Welk materiaal?

Bloed

Wat wordt er getest?

De test meet de hoeveelheid ureum in het bloed. Ureum is een product dat in de lever wordt gevormd bij de afbraak van eiwitten.

Eiwitten krijgen we dagelijks via de voeding binnen. Ze worden in de lever afgebroken tot bouwstenen (aminozuren) die weer worden gebruikt voor de aanmaak van andere eiwitten die het lichaam nodig heeft. Bij de afbraak komt ook ureum vrij dat niet wordt hergebruikt. Het wordt in de nieren uit het bloed gefiltreerd en via de urine verwijderd.

Omdat we dagelijks eiwitten eten en ook afbreken is er altijd een kleine hoeveelheid ureum in het bloed aanwezig. Als de nieren niet goed functioneren wordt ureum niet uitgeplast en zal de hoeveelheid in het bloed toenemen.

Hoe wordt het materiaal verkregen?

Een buisje bloed wordt afgenomen uit een ader aan de binnenkant van de arm, meestal in de plooi van de elleboog. Om deze ader goed te kunnen zien en voelen wordt een stuwbandje strak om de bovenarm getrokken. In de ader wordt geprikt met een holle naald waardoor het bloed in het buisje wordt gezogen. De naald wordt maar één keer gebruikt en daarna vernietigd.

Wanneer wordt deze test gedaan?

De ureumtest wordt aangevraagd voor patiënten met klachten die wijzen op nierproblemen. Ook zal de arts ureum laten bepalen om te kijken of de nierfunctie verbetert door de behandeling.

De nieren zijn heel belangrijk voor de gezondheid van de mens omdat ze afbraakproducten en schadelijke stoffen verwijderen uit het bloed. Als de nieren door ziekte minder goed werken, hopen deze stoffen zich in het lichaam op.

Nierproblemen komen voor bij verschillende ziektes. Daarom maakt ureum (samen met kreatinine) vaak deel uit van een algemeen bloedonderzoek.

Sommige geneesmiddelen worden uit het lichaam verwijderd door de nieren. Om er zeker van te zijn dat niet te veel geneesmiddel in het bloed achterblijft, vraagt de arts soms een ureumtest aan om de functie van de nieren onderzoeken voordat hij/zij het geneesmiddel voorschrijft.

Wat betekent de uitslag?

Bij goed functionerende nieren varieert de hoeveelheid ureum in bloed van 2,5 - 7,5 mmol/L.

Licht verhoogd: Bij een licht verhoogde ureumwaarde in het bloed (> 7,5 mmol/L en < 15 mmol/L) kan er sprake zijn van een nierprobleem omdat de nieren het bloed niet goed filtreren. Het kan ook zijn dat de bloedstroom door de nieren niet goed is. Dat komt voor bij bijvoorbeeld uitdroging, hartproblemen, stress, ernstige brandwonden, blokkades in de urinewegen en na een hartaanval. Ook bij een verhoogde eiwitafbraak of na een eiwitrijke maaltijd kan de ureumwaarde licht verhoogd zijn. Dit is bij iedere patiënt anders en zal door de arts beoordeeld moeten worden. Daarnaast komt bij zwangerschap vaak een licht verhoogde ureumwaarde voor. Dit is niet erg.

Sterk verhoogd: Bij een sterk verhoogde hoeveelheid ureum in het bloed (> 15 mmol/L) werken de nieren niet goed.

Verlaagd: Vaak betekent een verlaagde ureumwaarde (< 2,5 mmol/L) niets, maar het kan ook zijn dat de lever niet goed werkt en de afbraak van eiwitten is verstoord. In dat geval zijn specifieke testen nodig om de leverfunctie te onderzoeken (zoals ALAT, ASAT, alkalische fosfatase). Voor het testen van de leverfunctie wordt ureum niet gebruikt. Een verlaagde ureumwaarde kan ook wijzen op ondervoeding waardoor het lichaam te weinig eiwitten binnen krijgt.

Nog vragen?

De informatie over deze test komt van deskundigen uit het ziekenhuislaboratorium. Daar worden dagelijks vele honderden testen uitgevoerd. Laboratoriumspecialisten zorgen er voor dat dit op een veilige en juiste manier gebeurt. Zij adviseren de dokter bij afwijkende uitslagen en ingewikkelde problemen.