CO2


Ook wel bekend als
Totaal CO2, TCO2, Alkalireserve
Officiële naam
kooldioxide

Waarom deze test?

Om het zuur-base evenwicht in het lichaam te controleren.

Welk materiaal?

Bloed

Wat wordt er getest?

De test bepaalt de totale hoeveelheid kooldioxide (CO2) in het bloed in alle verschillende verschijningsvormen (CO2, H2CO3, HCO3-).

CO2 wordt geproduceerd bij de stofwisseling en via de longen met de uitademingslucht afgevoerd. CO2 is een onderdeel van de elektrolyten in het lichaam en is nodig om de verhouding tussen zuur en base in het bloed in evenwicht te houden.

Kooldioxide in de vorm van HCO3- (bicarbonaat) is de belangrijkste vorm van CO2 in het lichaam. Het negatief geladen elektrolyt kan in de nieren worden uitgescheiden of juist vastgehouden worden om de zuur-base balans te handhaven.

Ook is HCO3- samen met natrium, kalium en chloride belangrijk voor de elektroneutraliteit op celniveau.

Hoe wordt het materiaal verkregen?

Een buisje bloed wordt afgenomen uit een ader aan de binnenkant van de arm, meestal in de plooi van de elleboog. Om deze ader goed te kunnen zien en voelen wordt een stuwbandje strak om de bovenarm getrokken. In de ader wordt geprikt met een holle naald waardoor het bloed in het buisje wordt gezogen. De naald wordt maar één keer gebruikt en daarna vernietigd.

Wanneer wordt deze test gedaan?

Totaal CO2 wordt aangevraagd als de dokter een vermoeden heeft van een verstoorde zuur-base balans bijvoorbeeld bij klachten als vermoeidheid, duizeligheid, langdurig braken of kortademigheid.

Totaal CO2 wordt meestal aangevraagd als onderdeel van het elektrolyten panel (natrium, kalium, chloride). Bij het vaststellen van een verstoorde zuur-base balans kan de CO2-bepaling samen met de andere elektrolytbepalingen een beeld geven van de ernst van de afwijking en inzicht bieden in de oorzaak. Het kan gaan om een zogeheten respiratoire afwijking waarbij de longen niet in staat zijn de juiste hoeveelheid CO2 uit te ademen of om een metabole afwijking waarbij de nieren niet in staat zijn de juiste hoeveelheid bicarbonaat uit te scheiden.

Vaak wordt naast de CO2 een bloedgasonderzoek aangevraagd. De analyse van bloedgassen, waarvoor het bloedmonster uit een slagader wordt afgenomen in plaats van uit een ader, geeft een betere indruk van de zuurgraad (pH) van het bloed. Ook is de hoeveelheid zuurstof en kooldioxide in de slagader een betere maat voor de longfunctie.

De CO2-test wordt ook gebruikt om te controleren of medicijnen om de zuur-base balans te herstellen goed werken. Ook om te controleren of eventuele bijwerkingen van medicatie leiden tot verstoring van de zuur-base balans.

De CO2-test wordt ook aangevraagd om het beloop van ziektebeelden (nierziekten, hoge bloeddruk) te volgen of om te beoordelen of medicatie voor deze aandoeningen werkt.

Wat betekent de uitslag?

De gemeten hoeveelheid totaal CO2 is afhankelijk van de testmethode. Daarom variëren referentiewaarden van laboratorium tot laboratorium.

Verhoogd of verlaagd Een te hoog of te laag CO2 niveau betekent dat het lichaam moeite heeft de zuur-base balans te handhaven (te hoog CO2: meer dan 30 mmol/L; telaag CO2: minder dan 20 mmol/L).

Nog vragen?

De informatie over deze test komt van deskundigen uit het ziekenhuislaboratorium. Daar worden dagelijks vele honderden testen uitgevoerd. Laboratoriumspecialisten zorgen er voor dat dit op een veilige en juiste manier gebeurt. Zij adviseren de dokter bij afwijkende uitslagen en ingewikkelde problemen.


Heeft u naar aanleiding van deze informatie nog een vraag?
Stel deze dan aan een klinisch chemicus.

Heeft u als KC naar aanleiding van deze informatie nog een aanvulling?
Geef deze dan door aan de webredactie.