Waarom deze test?

Om bij darmonderzoek inzicht te krijgen in de doorlaatbaarheid (permeabiliteit) van de darmwand.

Welk materiaal?

Urine

Wat wordt er getest?

Na inname van een suikerdrank wordt gemeten hoeveel suiker vanuit de darmen in het bloed wordt opgenomen en hoeveel wordt uitgescheiden in de urine. Deze meting biedt een maat voor de doorlaatbaarheid van de darmwand. Hieruit kan het werkzame oppervlak van de darmwand en eventuele beschadigingen worden afgeleid. De suikerdrank bevat twee soorten niet-afbreekbare suikers. De ene is mannitol, een monosacharide die bestaat uit enkelvoudige suikermoleculen. De andere is lactulose, een disacharide die bestaat uit twee gekoppelde suikereenheden (fructose en galactose) of het nog grotere raffinose, een trisacharide die bestaat uit drie gekoppelde suikereenheden (galatose, fructose, glucose). Als er geen beschadigingen zijn in de darmwand zal mannitol vanuit het duodenum (de dunne darm) gemakkelijk en volledig in het bloed worden opgenomen en uiteindelijk weer volledig worden uitgescheiden.

Bij beschadiging van de darmwand neemt het totale darmoppervlak (aantal darmvlokken) af en daalt de opname van kleine suikers (mannitol). Lactulose kan onder normale omstandigheden de darmwand niet passeren. Raffinose is nog iets groter en kan dus normaliter de darmwand ook niet passeren. Als een darmwand (bijvoorbeeld door ontstekingen) beschadigd is, zullen lactulose (en mogelijk ook raffinose) de darmwand deels passeren en na opname in het bloed weer via de urine worden uitgescheiden. In de urine die wordt verzameld in de periode van 5 à 6 uur na de inname van de suikerdrank wordt de verhouding bepaald tussen lactulose en mannitol. Door een suikerdrank samen te stellen uit suikers met een verschillend aantal suikereenheden, en dus met een verschillende grootte, kan nog meer informatie worden verkregen over het werkzame darmoppervlak en de darmdoorlaatbaarheid.

Hoe wordt het materiaal verkregen?

5-6 uurs urine

Gedurende 5 à 6 uur moet de urine worden verzameld in een speciale kunststof fles. Het verzamelen begint na inname van de suikerdrank.

Wanneer wordt deze test gedaan?

Het onderzoek wordt sporadisch nog uitgevoerd om de darmpermeabiliteit vast te stellen, vooral bij zeer jonge kinderen. Een verhoogde darmpermeabiliteit is een teken van schade aan de binnenbekleding van de darm (darmepitheel). Dit komt o.a. voor bij coeliakie (glutenallergie). In specifieke gevallen geeft de test aanvullende informatie op andere darmonderzoeken zoals scopie en biopt. De dokter zal de test aanvragen bij vermoeden van een niet goed functionerende darm. Dat uit zich door een slechte opname van voedsel waardoor er in het lichaam een gebrek kan ontstaan aan cruciale voedingsmiddelen. Ook gaat darmbeschadiging vaak gepaard met een verminderde weerstand tegen schadelijke stoffen en micro-organismen.

Wat betekent de uitslag?

Normaal

De normaalwaarden hangen af van de meetmethode en kunnen per laboratorium verschillen.

Voorbeeld: bij een gezonde darm en een niet beschadigde darmwand gelden de volgende algemene referentiewaarden bij een belasting met 5g lactulose, 2g mannitol en 40g sucrose per 100 ml; in een dosering van 2 ml/kg lichaamsgewicht, gemeten in 5-6 uurs urine:

mannitol/kreatinine

Nog vragen?

De informatie over deze test komt van deskundigen uit het ziekenhuislaboratorium. Daar worden dagelijks vele honderden testen uitgevoerd. Laboratoriumspecialisten zorgen er voor dat dit op een veilige en juiste manier gebeurt. Zij adviseren de dokter bij afwijkende uitslagen en ingewikkelde problemen.