Waarom deze test?

Om te bepalen of er sprake is van loodvergiftiging.

Welk materiaal?

Bloed

Wat wordt er getest?

De test meet het loodgehalte in bloed. Lood is een zwaar metaal dat aanwezig is in het milieu en dat giftig is voor het lichaam. Blootstelling aan lood (omgevingslucht, voeding) kan schade veroorzaken aan de hersenen, organen en zenuwstelsel. Zelfs kleine hoeveelheden kunnen zonder symptomen onomkeerbare schade veroorzaken.

Vroeger werd lood gebruikt in verf, in benzine, in waterleidingen en in sommige huishoudelijke artikelen. Het gebruik van lood is tegenwoordig sterk verminderd maar het wordt nog steeds toegepast in veel producten en industriële processen. Opname van lood kan leiden tot zwakte, bloedarmoede, moeheid, hoofdpijn, buikpijn, misselijkheid en gewichtsverlies. Daarnaast kunnen de nieren, het zenuwstelsel en voortplantingsorganen worden aangetast. Tot de risicogroep behoren mensen die beroepshalve of vanwege een hobby met lood te maken hebben en mensen die in (oude) huizen wonen waar nog loden (waterleiding) buizen in verwerkt zijn.

Ook kinderen jonger dan 6 jaar lopen een verhoogd risico omdat zij de neiging hebben om van alles in hun mond te stoppen en het lood snel opnemen. Het kan leiden tot cognitieve achterstand, gedragsstoornissen en vertraagde ontwikkeling. Juist kinderen zijn zeer gevoelig voor de effecten van lood omdat ze nog in de groei zijn.

Hoe wordt het materiaal verkregen?

Bloed uit een ader: een buisje bloed wordt afgenomen uit een ader aan de binnenkant van de arm, meestal in de plooi van de elleboog. Om deze ader goed te kunnen zien en voelen wordt een stuwbandje strak om de bovenarm getrokken. In de ader wordt geprikt met een holle naald waardoor het bloed in het buisje wordt gezogen. De naald wordt maar één keer gebruikt en daarna vernietigd.

Vingerprik: met een scherp naaldje wordt een gaatje geprikt in de top van een van de vingers. Daar komt dan een druppel bloed uit die wordt opgevangen op een strip of in een buisje. Als er te weinig bloed uit komt, wordt er op de vinger geduwd om het eruit te drukken. Hoe warmer de handen zijn, hoe makkelijker het gaat. Het naaldje wordt maar een keer gebruikt en daarna vernietigd.

Wanneer wordt deze test gedaan?

De dokter zal een loodtest aanvragen bij vermoeden dat de klachten van een patiënt passen bij een overmatige blootstelling aan lood, vooral als de patiënt behoort tot een risicogroep. Ook wordt de test gebruikt om het effect van een behandeling te volgen.

Bij het vermoeden op loodvergiftiging wordt soms ook het zink protoporfyrine (ZPP) bepaald. ZPP kan verhoogd zijn bij een loodvergiftiging, omdat lood de aanmaak van hemoglobine verstoort.

Als er met een vingerprik een verhoogde waarde wordt vastgesteld, moet deze test worden herhaald met bloed afgenomen uit een ader.

Wat betekent de uitslag?

Normaal:Kinderen zijn gevoeliger voor de gevolgen van lood dan volwassenen. Daarom is voor hen de maximale hoeveelheid gesteld op 100 microgram per liter, terwijl dit bij niet-zwangere volwassenen maximaal 250 microgram per liter is. Ook zwangere vrouwen mogen niet boven het 100 microgram per liter komen omdat lood de placenta kan passeren.

Verhoogd:Een te hoge waarde in het bloed betekent een recente of chronische blootstelling aan lood. Lood verplaatst zich langzaam van het bloed naar tanden en botten. Een lage hoeveelheid in het bloed wil dus nog niet zeggen dat er weinig lood in het lichaam zit.

Sterk verhoogd:Bij meer dan 450 microgram per liter moet de bron van de loodvergiftiging worden weggenomen en mag iemand bijvoorbeeld niet meer naar het werk als daar de blootstelling aan lood plaatsvindt. Bij hoeveelheden boven de 700 microgram per liter moet met spoed worden behandeld. Behandeling bestaat uit medicijnen die lood kunnen binden waarna het lood via de urine het lichaam verlaat.

Nog vragen?

De informatie over deze test komt van deskundigen uit het ziekenhuislaboratorium. Daar worden dagelijks vele honderden testen uitgevoerd. Laboratoriumspecialisten zorgen er voor dat dit op een veilige en juiste manier gebeurt. Zij adviseren de dokter bij afwijkende uitslagen en ingewikkelde problemen.