Waarom deze test?

Om de hoeveelheid IgD in bloed te bepalen als hulpmiddel bij het vaststellen van enkele zeldzame ziekten.

Welk materiaal?

Bloed

Wat wordt er getest?

Deze test meet de hoeveelheid immunoglobuline D (IgD) in bloed. Immunoglobulinen, ofwel antistoffen, zijn eiwitten die door de afweercellen worden geproduceerd om lichaamsvreemde stoffen op te ruimen en om infecties te bestrijden (virussen, bacteriën of parasieten).

Immunoglobulinen worden door specifieke witte bloedcellen (B-cellen) aangemaakt. Er bestaan vijf verschillende typen: IgG, IgM, IgA, IgD en IgE. Soms slaat een groep afweercellen op hol en maakt dan veel te veel van één soort immunoglobuline. Dat gaat ten koste van andere immunoglobulinen en de werking van het afweersysteem.

Minder dan 1% van de totale hoeveelheid immunoglobulinen is IgD. Over de rol van IgD, dat zich samen met IgM op het oppervlak van B-cellen bevindt, is niet veel bekend.

Hoe wordt het materiaal verkregen?

Een buisje bloed wordt afgenomen uit een ader aan de binnenkant van de arm, meestal in de plooi van de elleboog. Om deze ader goed te kunnen zien en voelen wordt een stuwbandje strak om de bovenarm getrokken. In de ader wordt geprikt met een holle naald waardoor het bloed in het buisje wordt gezogen. De naald wordt maar één keer gebruikt en daarna vernietigd.

Wanneer wordt deze test gedaan?

De dokter vraagt deze test aan als hulpmiddel bij het vaststellen van hyper-IgD-syndroom (HIDS), gekenmerkt door een overmatige hoeveelheid IgD in het bloed, of als hulpmiddel bij de analyse van een M-proteïne, een abnormale antistof die wordt geproduceerd bij een ongecontroleerde groei van witte bloedcellen.

Wat betekent de uitslag?

Bij gezonde mensen bestaat maar 1% van de totale hoeveelheid immunoglobulinen uit IgD. Omdat de betekenis van (het percentage) IgD niet duidelijk is, wordt IgD niet routinematig bepaald.

Verhoogd

Als de concentratie IgD verhoogd is, kan dit passen bij het hyper-IgD-syndroom. Dit is een erfelijke ziekte gekenmerkt door periodes met koorts. Iedere 4-8 weken komt de koorts en houdt ongeveer 3-7 dagen aan.Daarnaast produceren sommige multipele myelomen IgD-M proteïnes, een abnormale antistof. Een multipel myeloom is een kwaadaardige woekering van plasmacellen, een soort bloedkanker. Deze IgD-M-proteïnes kunnen ophopen in de nieren waardoor nierfunctieverlies kan optreden. Een teken hiervan is het vinden van eiwit in urine. Uiteindelijk kan dit leiden tot het uitvallen van de nieren.Ook kan IgD verhoogd zijn bij patiënten met een allergie of bij patiënten met terugkerende infecties.

Nog vragen?

De informatie over deze test komt van deskundigen uit het ziekenhuislaboratorium. Daar worden dagelijks vele honderden testen uitgevoerd. Laboratoriumspecialisten zorgen er voor dat dit op een veilige en juiste manier gebeurt. Zij adviseren de dokter bij afwijkende uitslagen en ingewikkelde problemen.